Dlaczego należy zakończyć dzielenie władzy z mniejszościami etnicznymi

     Jako Lechita jestem bardzo gościnny i życzliwy wobec wszystkich uczciwych gości naszej ojczystej ziemi, a nawet raduję się widząc urzeczenie ich walorami Lechickiego Domu. Nasza gościnność to niewątpliwie efekt czystego, szczodrego serca - dzielenie się i pokrzepianie to bardzo słowiańskie cechy. Gościnność musi naturalnie iść w parze z rozwagą i - w rzeczy samej - z odpowiedzialnością za bezpieczne i harmonijne życie dzieci. Cała długa, zawiła i dramatyczna historia naszego Narodu dowodzi tego, że cechował nas brak czujności i naiwność właściwie dziecięca.
     Pisząc to, nie potępiam naszych przodków, ani nie czuję złości. Jest mi ich szczerze żal, ponieważ rozumiem te wymienione słabości. Ufność i łatwowierność to cechy dobrych ludzi, i to cechy wszystkich dzieci. Matrix potrzebuje czasu, by z części tych dzieci, czystych, otwartych, uczynić zasklepione strachem lub nieżyczliwością ogniwa systemu.
     Nasi przodkowie byli otwarci w całej szczodrości swych serc - a przy tym oczywiście pewni swych mocy i sił bojowych - dlatego zawalony dach Lechii runął im na głowy. Dali się podejść i wymanewrować.
     Piszę o tym, ponieważ przy całej słusznej tendencji odgrzebywania znakomitych dokonań i mądrości dawnych Lechitów, i przy rosnącym coraz powszechniej pragnieniu przywrócenia Wed jako reguł życia - nie możemy powtórzyć ich błędów. Rozwaga, czujność, samoochrona - obok życzliwości, serdeczności i gościnności.
     Jedną z koniecznych zmian na tym polu jest definitywne zakończenie osobliwej tradycji dzielenia władzy z mniejszościami etnicznymi. I bez znaczenia jest tu, jak liczna jest każda jedna i jakie ma zasługi dla Lechii. Dom równowagi i porządku ma tylko jednego gospodarza - jeden Naród.
     Znamiennym jest, że im bardziej chwiejna, nielojalna i zdradliwa była czy też jest dla spraw polskich dana mniejszość - tym większe jej roszczenia co do władzy i promowania swej kultury.
     Mniejszości etniczne w naszym kraju można łatwo podzielić na generalnie lojalne i generalnie nielojalne. I tak chwalebnie można mówić o udziale Ormian czy Tatarów w obronie wielokrotnie dotkniętą wojną Polski, zaś postawy Niemców czy Chazarów to zupełnie przeciwny biegun; pamiętny ambaras, który musi znaleźć racjonalne odbicie w modyfikacjach struktur władzy.
     Niezależnie jednak od sympatii czy antypatii do owych mniejszości, nie widzę powodu, by miały mieć one wpływ na politykę wewnętrzną czy zewnętrzną odrodzonej Lechii. Rozsądek każde zakładać, że mniejszość niemiecka będzie żywić sentymenty niemieckie i dbać o swoje odrębne od lechickich interesy. Każda mniejszość narodowa jest potencjalnym sprzymierzeńcem Lechitów w razie wojny obronnej, albo potencjalnym wrogiem na tyłach (co pokazała historia). Tymczasem nam, Lechitom, trzeba zabezpieczenia swej przestrzeni, skoro już ją wyzwolimy, odbierzemy i poddamy naprawie to jest nakładanym prawom wedyjskim.
     Mniejszości narodowe muszą to zaakceptować, tak samo jak goście akceptują w naturalny sposób przemeblowanie czynione przez gospodarza Domu. 
      Nie wiem, skąd w ogóle wziął się pomysł obdarzania gości lechickich przywilejami władzy - czy był to ów dar niezwykłej (i niekontrolowanej) szczodrości gościnnych pradziadów, czy sprytnie wmanipulowane novum przez obce siły, czy jakieś nagrody ówczesnych władców - ale to się nie sprawdza.
     Szczerze mówiąc dziwi mnie już samo oczekiwanie ze strony gości - by przydzielono im możliwość wpływania na administrację i strategię Lechii. Tym gorzej, jeśli jest to roszczenie.
     W obecnym parlamencie i urzędach liczni są Chazarowie, którzy dostali się tam dzięki poparciu nieświadomych ich krwi (i intencji) Lechitom. To kolejna lekcja, która popiera modyfikację struktur władzy.
     Biorąc pod uwagę całą historię Lechii, liczbę wojen obronnych, poniesione straty, wciąż sabotującą kraj targowicę, uważam, że do polskich struktur władzy powinni być dopuszczani tylko ludzie lechickiej krwi, i żadni inni. Ponadto, przez wzgląd na tę historię, i wobec kulturowej i społecznej apokalipsy rujnującej Europę Zachodnią, niezbędna jest narodowa dyskusja Lechitów i weryfikacja całej polityki wobec mniejszości narodowych i migracji.
     Oczywiście narody goszczące w Lechii mogą dbać o swoje sprawy dzięki stowarzyszeniom i organizacjom, nie sądzę z kolei by tacy Ormianie, Tatarzy czy Białorusini mieli potrzeby czegoś ponadto. Biorąc zaś pod uwagę politykę wobec Polski ze strony Niemiec, Izraela i Ukrainy - jest uzasadnione odjęcie mniejszościom tych krajów na naszej ziemi wszelkich wpływów politycznych.
     Zrównoważone, uczciwe i wdzięczne społeczności nie wnoszą roszczeń ponad miarę! Natomiast muszą i mogą liczyć one na życzliwość i gościnność gospodarzy ziem, które obrały sobie za nowy Dom (niezależnie czy dawniej czy też niedawno). Lechia całą swoją historią udowodniła niezwykły duch i poziom gościnności, i świat to wie.
     Nie jesteśmy cudzoziemcom winni niczego ponad to, co z naszego narodowego charakteru wynika: spokojnego współistnienia i polepszania ogólnego statusu życia społecznego - na czym korzystają oni siłą rzeczy. W tych kwestiach muszą oni liczyć zwyczajnie na nasz charakter, w tym życzliwość, oraz korzystny kierunek ewolucji społecznej - dokładnie tak samo, jak muszą liczyć na to, i tylko na to, lechiccy migranci kierujący się do Francji, Irlandii, Australii i gdziekolwiek indziej. 
     Niedopuszczalnym i boleśnie wypalonym na tkance zachodnich społeczeństw jest pozwolenie mniejszościom na tworzenie odosobnionych enklaw i dzielnic odciętych czy niebezpiecznych dla gospodarzy kraju. 
      Wszelka agresja obcokrajowca wobec gospodarza musi być surowo karana, odszkodowaniem, więzieniem, banicją. Każdy pojedynczy Lechita powinien mieć poczucie bezpieczeństwa w jakimkolwiek miejscu swej Ojczyzny. Nawet jesli żyje tam społeczność innej krwi.
     Masowe i pozbawione kryteriów i uzasadnień wydawanie paszportów i obywatelstwa obcokrajowcom spoza Rodziny Słowiańskiej - co praktykuje obecny rząd - uważam za nieodpowiedzialne i szkodliwe, słowem antynarodowe, i musi to zostać bezzwłocznie powstrzymane. Tylko w ten sposób uchroni się tożsamość, stabilność kulturową i militarną (wojna obronna), oraz czystość i poziom wibracji przestrzeni Ojczyzny.
     Wobec bliskiego już procesu przyspieszonego sprzymierzania i bratania się z narodami słowiańskimi, ograniczenia osiedleńcze nie powinny dotyczyć ich w żaden sposób. Wyjątkiem jest tylko Ukraina, która musi uwolnić swoje struktury z wpływów chazarskich i rozliczyć zbrodnie i obecny kult banderyzmu. Po czasie ukraińskie ziemie i tak najprawdopodobniej w naturalnym i spokojnym przebiegu rozłożą się na terytoria Lechii i Rosji.
     Jesteśmy Lechitami nowej epoki. Pozostając życzliwymi opiekunami dla gości, stając się pionierami reform dla całej planety - uczymy się jednocześnie nowej sztuki zachowania rozwagi i czujności, mimo cechujących nas radosnych dziecięcych dusz.
     A skoro tak się stanie - będziemy żyli spokojni i spełnieni, widząc w oczach naszych dzieci lechickich nie tylko ufność i wrażliwość, ale i poczucie bezpieczeństwa, dumy i mocy.
     Darz bór!
     Czcibor