Tatuaż jako nośnik energii... nie zawsze uświadomionej i kontrolowanej

     Żyjemy w czasie, w którym tatuaż jako element wzbogacenia ''krajobrazu społecznego'', wzmocnienia osobistego poczucia siły, oryginalności i wartości - osiągnął apogeum, wierzchołek tendencji.
     Uważam, że moda - czy też po prostu potrzeba - na tatuowanie ciała za chwilę zacznie przemijać, a forpocztą tego będą ludzie szczególnie kontrolujący rozwój ducha i wiedzy, w tym pracujący nad świadomością Lechici. Nie znaczy to, że nie dostrzegam wielu Lechitów noszących tatuaże, i że odmawiam im potencjału kreacji, w tym do rozwoju osobistych mocy czy wpływu na wyzwolenie Ojczyzny. Z tatuażem czy bez niego - można piąć się w górę pod każdym względem i szerzyć znakomity wpływ na otoczenie, które wciąż pozostaje rozlanym szeroko morzem zatopionych w śnie Braci i Sióstr.
     Z tatuażem jest jednak tak jak z wszystkim, co naniósł w nasze obyczaje, a nawet, niestety, w ''potrzeby'', matrix (to jest system wartościowania, zapotrzebowania i spełniania spreparowany tysiącletnimi modyfikacjami przez kooperację ras pozaziemskich i nikczemnie im usłużnych lokalnych rodów). Jest tak zatem i ze spożywaniem cukru i mięsa, ze słuchaniem muzyki niesprzyjającej wibracjom i harmonii komórkowej, i tak dalej - wszystkie te matrixowe dary mogą tylko minimalnie, a nawet wcale szkodzić ludziom, którzy je kontrolują.
     Jak kontrolować takie rzeczy? Przede wszystkim... świadomością. Świadomość człowieka to zmora okupujących planetę nieprzyjaciół i rabusiów; dlatego dołożyli wszelkich starań i najwymyślniejszych technologii, aby tę świadomość zagłuszyć, rozmyć, maksymalnie osłabić. 
     Dopuszczam myśl, że nawet przy trzymaniu się bardzo zdrowej diety, ziół i przyrody - wszystko to zasila naszą ewolucję, podnosi wibracje i chroni przed ludobójczymi atakami systemu - właśnie świadomość jest największą, najważniejszą tarczą człowieka przeciw wszelkiej szkodzie.
     Świadomość to cudowne narzędzie odnajdowania drogi i ocalenia.
     Działa ona w taki sposób, jakby torowała drogę do wszelkich dóbr - do łącza z Przyrodą, z Wyższą Jaźnią, do zdrowia - bo pewien jestem, że im bardziej czysta i poszerzona jest nasza świadomość spraw, tym większa stymulacja komórek ciała do samouzdrawiania i samoochrony.
     Co zatem robić, by tarcza nam rosła i jaśniała? Myśleć. Rozważać. Zgłębiać wiedzę. Zatapiać się w ciszy. W zieleni. Przytulać bliskich. Przytulać zwierzęta. Kibicować owadom. Wspierać Przyrodę.
     Roznosić wokół życzliwość.
     Pragnąć.
     Koncentrować się i relaksować się naprzemiennie...
     Pragnąc żyć w szczęśliwej lechickiej przestrzeni i skupiając na tym pragnienia, generujemy moc sprawczą, poszerzamy świadomość, a ta - prowadzi nas do celu.
     Oczywiście jest całkowicie korzystnym, aby taki proces, drogę do spełnienia, wspierała przewaga czynników korzystnie działających nad niekorzystnymi. Zatem ktoś, kto nie je mięsa w istocie obciążonego mutacją DNA i chorobotwórczymi składnikami, kto żyje przy lesie, a nie przy parkingach, kto chodzi boso i pije zioła - będzie miał i szybciej, i łatwiej. A w każdym razie nie będzie musiał generować dodatkowej energii na zneutralizowanie czynników niekoniecznie dobrych.
     Takich jak tatuaż choćby.

     Nie jestem zwolennikiem tatuowania Słowian. Nie tylko dlatego, że jest to obyczaj niesłowiański zupełnie, obcy kulturowo, rasowo. Przede wszystkim - i jest to moje zdanie, którego nie narzucam Braciom i Siostrom - uważam rasę aryjską, w tym naród lechicki, za bosko wręcz piękną, idealną w proporcjach i urodzie. Ciało słowiańskiej kobiety pozostaje czymś, co nieskończenie urzeka mnie geniuszem i szczodrością Stwórcy. Nie widzę potrzeby pokrywania ciała tatuażami, a nawet - przy rosnącej ich liczbie i rozmiarach, zaczynam gubić to, co podziwiam - proporcje i kształty kobiety. A jest to przecież cudowny akt stworzenia, prawdziwy i może największy z wręczonych nam mężczyznom darów, które inspirują i radują.
     Tatuaż jest jednak czymś więcej niż ozdobą, która oddaje nasze wierzenia, uczucia albo stan psychiczny czy duchowy na... dany moment (ale co dalej?). To jest wszczepiona w ciało cząstka, która zaczyna mieć wpływ na umysł i duchowość. Dlatego warto nie tylko rozważyć, czy taką cząstkę chcemy sobie sprawić - ale i jaką...
     Tatuaż jako moda zapewne został mocno zintensyfikowany staraniami masonerii. Pamiętajmy, że manewry społecznymi i jednostkowymi gustami i satysfakcjami (!) to ulubiony i podstawowy mecz, jaki masoni grają. W rzeczy samej nie ma żadnej mody i tendencji w życiu społeczeństw większości krajów, której by masoni i ich potężni mocodawcy nie spreparowali.
     Jeśli komuś wydaje się to nieprawdopodobne, to powiem tak: pomyśl, Bracie i Siostro, jak bardzo zbliżasz się do celu, jak bardzo rozwijasz swoją umiejętność - jeśli poświęcasz jej energię z najpotężniejszych sprawczych generatorów: marzeń, pragnień, tęsknot, mobilizacji, wytrwałości, koncentracji?... Masoni i iluminaci całą swoją energię poświęcają na osłabienie i zniewolenie ludzkości. Ich mocodawcy, Obcy, i shybrydowane przez nich rasy, robią to od tysięcy lat. Przy nieograniczonej technologii.
     Bruce Lee zasypiał myśląc o doskonaleniu umiejętności i z takimi samymi myślami siadał do śniadania. Skoncentrowana na celu energia czyni wielkie przemiany i efekty.
     Tatuaż jako wszczepiona cząstka może wpływać mniej lub bardziej na kroki człowieka, jego osobowość i postawy, a jakie tatuaże widzimy wokół? Nawet iście demoniczne, także agresywne, mroczne, faszystowskie.
     Nie każdy człowiek z mrocznym tatuażem jest kimś pogrążonym w cieniu - jest natomiast zagadką, na ile taki wzór wpływa na jego choćby podświadomość. A gdyby w miejscu czaszki czy diabła miał energetyczny symbol słowiański? Albo nic po prostu?
      Dobierając wzór tatuażu należy postępować ostrożnie, kierując się tak świadomością, jak intuicją.

     Całkiem niedawno tatuaże kojarzyły się w Europie i Ameryce z przestępcami i degeneratami. Dziś kojarzą się z kimś modnym, energetycznym, charyzmatycznym, interesującym. Tak moda jak owe skojarzenia zostały naniesione z jakichś powodów.
     Nic, co się obecnie rozpowszechnia jako zjawisko społeczne, podchodzące pod ''modę, trend generacji/epoki'', nie jest czymś, co nie powstało jako element taktyczny w kampanii ostatecznego spętania ludzkich świadomości w powrozy. Za takimi rozmaitymi tendencjami, modami stoją korporacje chemiczne, farmaceutyczne i inne. A kto stoi za korporacjami? Jakie wartości?
     Tatuaż jest zresztą na razie tworem z chemikaliów. Ma zatem kiepski wpływ na krew i organizm. Krew to boska substancja, która może decydować nie tylko o zdrowiu organicznym, ale także o sile ducha i kondycji umysłu. O krwi możemy dowiedzieć się jeszcze wielu niezwykłych rzeczy... i warto mieć do niej szacunek.
     Naszą powinnością na dziś jest uświadamiać młodzież lechicką - czym jest moda na tatuaż, czym może być jego energia, i pohamować ich pęd do decyzji zbyt pochopnej. 
     Jak napisałem wyżej, wielu Lechitów ozdabia swoje ciała motywami ściśle związanymi ze słowiańską kulturą. Te tatuaże rzeczywiście mogą pozytywnie stymulować ich mentalność i wytrwałość w postępowaniu. Inni mają tatuaże patriotyczne, jeszcze inni rodzinne - jako wyraz wdzięczności i oddania swoim bliskim. W takich tatuażach nie kryją się ładunki destruktywnej energii i jest to dla mnie oczywiste. Co więcej, szanuję wybór i demonstrowanie takiego właśnie tatuażu - lechickiego - przez moich rodaków - ponieważ jest to akt odważnego serca, rękawica rzucona w oczy wrogów. Noszenie tatuaży słowiańskich jest częścią kampanii Odrodzenia Lechickiego, jako popularyzacja odkopywanej wiedzy i stymulowanie powstawania Narodu ze snu. 
     Dlatego spodziewam się, że jakaś część moich rodaków (ale niezbyt duża) nie będzie żałować swoich decyzji, wielu jeszcze w najbliższej przyszłości wybierze sobie tatuaż jako swoiste wzmocnienie psychiczne i energetyczne. Zmieni się niewątpliwie tendencja - coraz rzadsze będą cokolwiek nonsensowne tatuaże z literami azjatyckimi (!) czy celebrytami (!), coraz częstsze mające ów sens - powiązane z naszą Ojczyzną i jej tradycjami.
     Generalnie jednak - spodziewam się rosnącego dynamizmu zanikania tej mody... a raczej potrzeby. Wybudzani, uwalniający się z matrixa Słowianie nie będą czuli potrzeby znakowania ciał ani w celu ich przyozdobienia, ani podkreślenia swej oryginalności, ani tym bardziej dla pokazania, że utożsamiają się z kimś lub z czymś... Całkiem sporo Polaków usunie tatuaże - nie z powodu jakiegoś wstydu, ale raczej w impulsie uwalniania się. Dzięki technologii i podnoszeniu osobistych mocy nie będzie to kłopotliwe.
     Tatuowanie nie będzie piętnowane, lecz zaniknie w naturalny sposób... z braku potrzeby... I pełnego objęcia się istoty ludzkiej z naturalnością. Dziś rodząca się generacja lechicka po tatuaże po prostu nie sięgnie.
     Niepowtarzalność i charakterność, i talenty, i poczucie siły, i spełnienie - wszystko to będzie po prostu wyrażane i osiągane myślą, spojrzeniem, słowem i czynem. Piękne ciała słowiańskie będą ozdabiane jedynie czymś niosącym jednocześnie zasilenie - szczególnie odzieżą. Przywrócimy bowiem dane obyczaje noszenia takich ubrań, które będą niezwykle podkreślały urodę naszej rasy, unikalność i zdrowomyślenie jej kultury, i zarazem podnosiły poziom energetyczny (zatem zdrowie i potencjały). Nie będzie tu zatem niczego z mody zachodniej, która - oczywiście zaprojektowana przez masonerię - miała sabotować zdrowie i moralność społeczeństw, co gołym okiem widać. Odzież taka, co niestety jeszcze nie jest powszechnie zauważalne, nie tylko seksualizuje umysły, ale zwyczajnie rabuje ciała ludzi z gracji i promienności.
    Prawdziwe szczęście i spełnienie daje uroda uwolnionej duszy - blask takiej duszy przenika całe ciało i czyni cud upiększenia.
    Jakkolwiek niejeden mój lechicki Brat będzie mieć inne zdanie w kwestii tatuażu, szanuję jego wybór. Gdzie kilku Lachów - tam kilka zdań. I to jest słuszne. Różnica zdań w mentalności wolnych Lechitów może oznaczać łomot tarcz... i nic ponadto. A już niedługo i tego łomotu nie będzie, kiedy wymiana myśli będzie niekonfliktowa zupełnie, za to mocno nasycona prawdziwą, uwolnioną życzliwością.
     Wszyscy jesteśmy Braćmi i Siostrami trafionymi włóczniami wroga. Wyciąganie włóczni z ciała jest trudne, z duszy - jeszcze trudniejsze. A jednak i to nam się powiedzie. Jesteśmy niezwykłym Narodem, kroczącym wytrwale i nieodwracalnie, nawet z najwyższym obciążeniem, pod najgęstszym deszczem włóczni - do jednego celu. Do wolności.
     Sława!
     Czcibor