Jakie są najważniejsze cechy Słowianina?

     O cechach Lechitów i wszelkich Słowian myślałem często - ilekroć czytałem artykuły na blogach słowiańskich, które w ostatnich latach wzeszły niczym słoneczne wojsko. Czytałem o cnotach Słowian przy okazji cytowania najstarszych kronik, ale też napotykałem rozważania moich współczesnych rodaków - jacy my, Lechici, powinniśmy być. Sam napisałem zresztą artykuł Co się z tobą, Polaku, dzieje, gdy budzi się w tobie Lechita, który o tych cechach traktował - cechach po części utraconych, zakopanych - ale odradzających się w sercu.
     Gdy pomyślimy o tym, jak świadomi, wolni od programów i degeneracji Słowianie traktują ludzi, zwierzęta, Przyrodę, Ojczyznę, Życie wszelkie - to powiemy, że są oni dobroduszni, wrażliwi, rozważni, uczciwi, szczerzy, prawdomówni, wreszcie szlachetni. Tacy byliśmy i tacy uczymy się ponownie być. Taki to czas.
     Prawda jest zatem taka, że Słowianin z czystym sercem (teraz jest dobry czas na oczyszczanie) szanuje Przyrodę, osoby starsze, dba o dzieci, o dobre imię Ojczyzny, jest znakomitym obrońcą i wojownikiem w potrzebie, i istotą niezwykle rodzinną. Jeśli mowa o zaletach, które jako Słowianie mamy albo też mieć byśmy chcieli, można by długo je wymieniać, lecz nie ma takiej potrzeby. Wszystkie te bowiem cechy można skrócić do dwóch zaledwie, które oddają to, co trzeba, które wszelkie cnoty generują, które są kluczowe niczym skrzydła orła, który szybuje dla swego rozwoju, dla eksploracji i naprawy swej przestrzeni, i dla wsparcia swych Braci i Sióstr. Są to życzliwość i odwaga.
     I o tym właśnie mówią dawne kroniki gości słowiańskich ziem: że byli nasi przodkowie nieustraszeni, zarazem zaś - przyjaźni, serdeczni, dobroduszni i szczodrzy. Przepiękny to obraz człowieczeństwa.
     Życzliwość i odwaga - oto my, Lechici. 
     Gdy jest się życzliwym i odważnym, to posiada się całkowity potencjał na poznawanie i upiększanie świata. Przecież to życzliwość sprawia, że jesteśmy uczciwi, prawdomówni, uczynni, solidarni i wspierający, albowiem nikt życzliwy nie skrzywdzi, nie zrani, nie okradnie swego rodaka ani żywego stworzenia. Tak samo nikt życzliwy nie zadziała nigdy na szkodę swego domu, miasta, lasu, jeziora, Ojczyzny - życzliwość bowiem to stan niezmiennie płynącego z duszy życzenia dla wszystkich istot życia w trwałym spokoju, radości i zabezpieczonych gniazdach rodzinnych.
     Tak czyni życzliwość,
     Odwaga zaś sprawia, że Lechita nie cofa się przed złem, nieistotne, czy wymierzonym przeciw niemu, czy przeciw innemu człowiekowi, zwierzęciu czy roślinie. Odwaga sprawia, że o czynach Lechity decyduje tylko jego serce, a nie nauki otaczających go ludzi. Odwaga pcha Lechitę do zadawania pytań, podważania destruktywnych reguł, poszukiwania wiedzy i wreszcie do chwycenia za ster ewolucji własnej, Rodu i Ojczyzny. Nastał czas, by wrócić do dawnego zwyczaju Słowian, to jest stanięcia w szeregu z otwartą przyłbicą - bez maski, przybranych nicków, bez skrywania się w cieniu. Szereg Odrodzenia potrzebuje nas odważnych, patrzących przeciwnikowi i przeciwnościom w oczy otwarcie i bez strachu.
     Odważny Lechita szerzy SŁOWO oświecenia i nawołuje do tego steru rodaków...
     Gdy jesteś odważny i życzliwy, posiadasz wszelkie cnoty.
     Odwaga spleciona z życzliwością czyni cię nie tylko odrodzonym i świadomym Słowianinem, ale też właśnie człowiekiem szlachetnym... Zawsze pokaż odwagę, gdy widzisz sprawy niepomyślne dla swoich bliskich i dla kraju. Przemów, zareaguj - kiedy widzisz oszustwo i krzywdę, gdy przyłapiesz farbowanego lisa na szabrowaniu ojczystych dóbr, gdy zastaniesz szkodnika na dewastowaniu Przyrody, poniżaniu kobiet, starców...
     Stój prosto i patrz dumnie.
     Odwaga i życzliwość. 
     I tego życzę nam wszystkim dziś, w chwili, gdy słońce wyzwolenia i naprawy wschodzi dla naszej Ojczyzny, i całej słowiańskiej Rodziny, gdy promienie wschodzące rozświetliły ów ster przemiany - poszukajmy w sobie odwagi, i poszukajmy życzliwości.
    Każdy z nas posiada te cnoty w sercu - spójrzmy wgłąb siebie, sięgnijmy - i spotkajmy się u steru...

     Darz bór wszystkim wam, Bracia i Siostry.
     Czcibor