Kampania Dla Wzmocnienia Lechickiego Dziedzictwa Gniezna

 

E-MAIL DO PREZYDENTA MIASTA I MIEJSKIEJ KONSERWATOR:

Panie Prezydencie,

Nawiązujemy do naszego spotkania z konserwator miejską, Panią Marleną Przybyłowicz z 6 czerwca. Spotkanie miało pozytywny i uprzejmy przebieg, a podejście pani konserwator uznać trzeba za otwarte i profesjonalne. To, co nam przekazała, daje nadzieję na ciekawe i korzystne przemiany w mieście. Pani Przybyłowicz zaznaczała także, że w proponowane przez projektantów i deweloperów inwestycje stara się Pan wnieść korekty podnoszące walory wizualne lub inne korzystne dla mieszkańców.

Na spotkaniu wymieniliśmy kilka uwag, poglądów, wizji i obserwacji. Jeśli chodzi o nas, jako mieszkańców i działaczy stowarzyszenia, w długiej i kilkutematycznej rozmowie, zwróciliśmy między innymi uwagę na wyjątkową w skali Gniezna kamienicę „zamkowej” urody na rogu ulic Warszawskiej i Dalkoskiej. Kamienica posiada nie tylko piękne cechy architektoniczne i okazały rozmiar, ale i taras z kolumnami, zatem unikat sam w sobie. Niestety, tak ów unikat, jak cały wizerunek kamienicy cierpi z powodu przybudowania do niej w okresie PRL wyjątkowej szkarady „architektonicznej”, pełniącej rolę kina „Lech”, a potem dyskoteki. Zwracamy się z apelem o rozważenie projektu i wydatku, które pozwoliłyby usunąć ów martwy już twór, który szkodzi nie tylko wspomnianej kamienicy, ale klimatowi całego otoczenia. Które to otoczenie, trzeba podkreślić, cechuje sąsiedztwo bardzo okazałych i interesujących kamienic. Gdyby usunąć wszystko, co zaburza odbiór tego rewiru, praktycznie oznaczałoby to przywrócenie obrazu przedwojennej zabudowy oraz zbliżonego do przedwojnia klimatu, rzadko spotykanego w innych dzielnicach miasta. Wsparcie dla takowego klimatu może podnieść skwer, a nawet fontanna, wstawione w plac po usunięciu budynku-widma.  

Generalnie, w trakcie spotkania, podkreśliliśmy swoje przekonanie, zresztą wyrażane w poprzednich e-mailach do Pana, Panie Prezydencie, że nasze miasto ma bardzo unikalne dziedzictwo i bardzo unikalny potencjał, który nie jest w pełni wykorzystywany. Zaznaczaliśmy już to stanowisko w e-mailach tudzież listach, które Pan od nas otrzymywał wcześniej. Przypominamy o naszych koncepcjach, wspominanych czy to na forach, czy przy okazji korespondencji: przystani prasłowiańskiej nad Jelonkiem, posadzeniem dębu w miejscu fatalnej fontanny na rynku i wreszcie – o makiecie zamku słowiańskiego. Pani konserwator nie wyraziła specjalnego przekonania co do nasadzenia dębu, dając do zrozumienia, że jest jakiś projekt w miejsce owej fontanny. Cóż, jakkolwiek koncepcja dębu ma wyjątkowe argumenty dopasowujące go do Gniezna jako gniazda Lechitów, to wszystko będzie lepsze od tego, co obecnie zwyczajnie zaniża walory Rynku i Starego Miasta. Faktem jest z kolei, że nic tak nie sławi i nie stymuluje rozkwitu miasta jak walor kuriozalny, a dąb jako serce miasta, zamiast szablonowych pomników i fontann, byłby nie tylko unikatem światowym, lecz i czymś wyjątkowo dopasowanym do naszego miasta z jego historią i legendą. Na temat dębu i przystani pisaliśmy szerzej w projekcie przesłanym do ratusza w zeszłym roku.

Kładziemy z kolei nacisk na zamek, który ma szczególne znaczenie. Jako Prezydent Gniezna i historyk wie Pan, że nasze miasto to prawdopodobnie jedyne stołeczne w całym świecie bez zamku. Nie trzeba jednak iść w ślady Poznania i budować bardzo drogim kosztem zamku gotyckiego lub innego. Znacznie tańszą, a przecież niedużo mniej efektywną i przyciągającą opcją jest makieta, choćby dwumetrowej wysokości, należycie podświetlona i zabezpieczona. Tu zaznaczamy, że nie tylko sama makieta jest czymś wyjątkowym (co będzie intrygować i sprowadzać gości i wycieczki). Aby uczynić ją kuriozalnym w skali Polski i świata, zamiast imitacji kolejnego zamku z cegły czy kamienia, proponujemy rodzimy, prasłowiański zamek z drewna, z bogactwem ozdób i kolorów. Taki zamek stanowi nie tylko niespotykany walor wizualny i silny punkt strategii turystycznej, ale i inspirujące dla dzieci i młodzieży świadectwo zdolności przodków. Tym samym na szali jawi się ponadprzeciętna ilość korzyści – od atrakcyjności turystycznej w formie unikatu, przez podkreślenie królewskości i dziedzictwa lechickiego miasta, do rezonansu pedagogicznego (zaintrygowanie i szacunek do przodków).

Liczymy, że poprze Pan naszą koncepcję, która przy publikacjach wywołuje bardzo pozytywne reakcje gnieźnian, mających dość tak samo wycinek drzew, jak architektonicznych niewypałów, i potwierdzające, że zamku, budowli koronującej rangę miasta, gnieźnianom zdecydowanie brakuje. A można, powtórzmy, uczynić z tego unikat światowy i prawdziwy magnes turystyczny. Z całą pewnością ratusz mógłby pozyskać ludzi chętnych zająć się takim projektem.

Panie Prezydencie, prowadzimy w tej kwestii kampanię, oczywiście łagodną, pozbawioną nachalności, bo jak zawsze podkreślaliśmy, zgodnie z duchem Słowiaństwa, wszelki projekt i wszelki ostateczny kształt tego projektu w publicznej, wspólnej przestrzeni, powinno zatwierdzać głosowanie mieszkańców, a nie projektodawcy i urzędowi projektobiorcy. Jednocześnie prowadzimy kampanię w kwestii nasadzenia dębu jako unikalnego w skali świata żywego pomnika, mającego mieć nie mniej sporo efektów pozytywnych, ponieważ poza wspomnianymi – łączyłby mieszkańców jako opiekunów „swego drzewa – serca grodu” i stymulował szacunek i troskę dzieci wobec przyrody.

Załączamy grafikę z naszej kampanii internetowej i sklepowej (Gniezno). Jesteśmy otwarci na  kontakt, rozmowy, współdziałanie w rozwoju rangi i dobrostanu miasta.

E-mail przekazujemy także konserwator miejskiej Pani Marlenie Przybyłowicz. Korespondencję zwyczajowo publikujemy na forach lokalnych i ogólnokrajowych.

Tomasz Semik i Daniel Pyrzanowski

Stowarzyszenie Lechistan Gniezno – Serce Rodu,

wrzesień 2023

Ilustracje: Wszechwołod Iwanow sunsofhyperborea.wordpress.co