Ukraina. Rosja. Polska. Chazarski okultyzm czy słowiańskie zrównoważenie?

   

    Co możemy powiedzieć o interwencji rosyjskiej armii na Ukrainie? Możemy powiedzieć, że jest interwencją, a nawet inwazją, lecz jeszcze nie wojną w adekwatnym definiowaniu. Inwazja o charakterze wojennym, o jakiejkolwiek byśmy nie wspomnieli, oznaczała zabijanie cywilów, rujnowanie wsi i miast, niszczenie ośrodków gospodarczych i szerokie spektrum działań mających paraliżować tak wolę, wiarę i komunikacje ludności, jak ich podstawy funkcjonowania. Przy tym wszystkim - generalnym celem strategicznym było oczywiście zajęcie całego lub możliwie dużego terytorium atakowanej strony. Tego nie ma. Rosyjskie oddziały zajęły lub usiłują zająć wytyczone obszary. O ile w kwestii tych wyznaczonych terenów może zajść zmiana, choćby dlatego, że żywioł wojenny jest zjawiskiem bardzo zmiennym i wymagającym nieustających reakcji dostosowawczych, o tyle eksterminacji Ukraińców w planach rosyjskiego rządu nie ma. Ministerstwo Obrony Rosji wydało instrukcje, zgodnie z którymi nie kwapiącym się do walki żołnierzom ukraińskim należy się szacunek, a poddających się nie można narażać na szykany. Cywilna ludność ma pozostać nietykalna, ich dobra także. Pod ostrzał ściśle ustalono: infrastrukturę militarną, obiekty Sił Powietrznych, w tym lotniska. Do zniszczenia tych celów skierowano broń wysokiej precyzyjności, co ma także przyspieszyć rozstrzygnięcie i oszczędzić ofiar w ludności.

    Takie są wytyczne, jednak jak zaznaczyliśmy, wojna jest żywiołem, który trudno kontrolować, w dodatku z chwilą przywołania tego żywiołu za żołnierzami natychmiast rozstawiają się istoty demoniczne, które skupiają energię na przejmowaniu umysłów ludzi o obniżonych wibracjach (stres, znużenie, gniew, trauma). Zjawiska wojenne są niebywale trudnymi operacjami, jeśli ma się intencje maksymalnego skrócenia działań, oszczędzenia cywili i zabudowy, oraz oczywiście żołnierzy. Obie strony czeka zatem mitręga, aby postawić na swoim nie tracąc najlepszych założeń. 

    Zadanie jest tym trudniejsze, że za sztabem ukraińskim tkwią Chazarowie i sataniści, a ostatnie, co kalkulują to straty żołnierzy i ludności. Ich rola jest bowiem zbieżna z operacjami kabalistów, którzy rozłożyli mapy do kolejnej międzysłowiańskiej wojny bratobójczej. I kiedy będziemy przyjmować raporty wojenne z oficjalnych mediów polskich, zatem chazarskich, musimy mieć na uwadze, że raporty są ściśle uformowanym ładunkiem, który nie ma z całą pewnością ani odsłonić nikomu z odbiorców pełnej i prawdziwej perspektywy konfliktu, ani też dawać pokrzepienia i poczucia ochrony. Codzienne ładunki, co już widzimy, są nasycone strachem. Pamiętajmy: otrzymujemy informacje od tych samych ludzi, którzy dwa lata przekonywali nas do hologramu Złowid-19 i demolujących szczepionek. Od tych samych ludzi, którzy kazali nam wierzyć, że wieżowce WTC rozpadły się od uderzeń pasażerskich samolotów, a potem usprawiedliwiali holokausty i ruinę na narodach arabskich takich jak Libia, Irak i inne. Ci sami ludzie, te same kanały. Nasuwają się wnioski odlane ze stali nierdzewnej.

    Przyjmując - koniecznie filtrując - wiadomości od tych ludzi i istot za nimi stojących, niebywale mrocznych, pamiętajmy, że nie mają żadnej troski dla Narodu, ani żadnego poszanowania dla dobrostanu i godności tego Narodu. Że reprezentują interesy Kabały. Pamiętajmy też, że armia rosyjska jest dziś jedyną siłą słowiańską na planecie zdolną do zatrzymania uderzenia każdej innej siły, w tym - pozaziemskiej. Jest to zarazem jedyna realna słowiańska siła zdolna odratować bratnie narody przed militarnym atakiem wrogów Słowian i Wolnej Ludzkości. Nie wiemy wszystkiego o działaniach na ziemi ukraińskiej, lecz przyjmujmy, że mimo jednoznacznie dramatycznego przekazu z mediów, zawiera się w ich coś więcej - procesy, których być może nie dało się obejść, aby nastąpiło uzdrowienie. I tajne taktyczne manewry, które w chwili ujawnienia pozwolą zrozumieć istotę sprawy. Nie ma natomiast żadnych wątpliwości, że działania wojsk rosyjskich niweczących plany iluminatów będą zajadle demonizowane.

    Akceptując obraz Rosji jako bezwzględnego agresora nie tylko pozbawiamy się przywileju filtracji rzeczywistości, ale zasilamy taktyczne plany satanistów, w których zawierają się totalne degradacje wszystkich narodów słowiańskich, nie tylko rosyjskiego. Jest i oczywiście druga strona medalu. Jakkolwiek oddziałami rosyjskimi kierują świadomi dowódcy, to pierwiastek chazarski i masoński jest jeszcze obecny w przestrzeni Rosji i usiłuje eskalować wszelkie możliwe sytuacje tak, by zagęszczały energię ślepego gniewu i żądzy odwetu. Dlatego na tyłach wojsk Rosji bardzo ważna jest czujność Narodu, ale i energia błogosławieństw innych bratnich państw oraz przywołanych Przodków. Demony są aktywne i to w niespotykanym natężeniu - zdają sobie bowiem sprawę, że mają ostatnią szansę wywołania wojny światowej (planowanej na wielki reset) i zdławienia odradzania się w ludziach świadomości boskich mocy i praw. Biorąc to wszystko pod uwagę, należy nam Lachom czynić to, co jest w w tej chwili w naszej Mocy i co jest nam w takich okolicznościach po prostu dozwolone. Na pewno nie jest to prowokowanie Rosji do skierowania bojowej uwagi w naszą stronę, a tak czyni - z absolutnym wyrachowaniem - chazarski rząd warszawski. Na pewno nie mamy ani interesu, ani prawa, ani woli - mówimy o świadomej części Narodu - nasycania żadnej ze stron przekazami stymulującymi wojnę, co dotyczy tak dostaw broni, jak formowanych zarzutów i preparowanych raportów. 

    Druga strona medalu każe spojrzeć z należnym Słowianom obiektywizmem i empatią na Ukrainę. Jakkolwiek państwo to znajduje się pod nieszczęsną kontrolą kabalistów i jest z premedytacją kierowane ku własnej - a przy tym ogólnosłowiańskiej apokalipsie, to zdecydowaną większość mieszkańców łączą z nami i z Rosjanami te same obyczaje, wartości i geny. Owszem, magistrat jest chazarski, co więcej, tak jak w Polsce manewruje się różnymi grupami o profilu bojowo-patriotycznym, tak samo na Ukrainie manewruje się tak zwanymi banderowcami, to jest fanatycznymi, pozbawionymi jasności umysłu i światła w sercu nacjonalistami. Nie jest ich mało, ale nie są dominującą częścią Narodu. Trzeba też w końcu zaznaczyć, że tak jak w u nas farbowane lisy podszywają się pod Lachów, tak samo taki chytry proceder ma miejsce na Ukrainie. I mnóstwo takich bezdusznych i nie mających nic wspólnego prawami, obyczajami i nawet DNA Słowian - obnosi trójząb, judzi i podsyca absurdalne roszczenia terytorialne. Przy - dodajmy - kompletnie i równie absurdalnej niewdzięczności za wspierającą postawę Polski przy budowaniu niepodległego kraju.

    Dlatego odcięcie zasilania antyrosyjskich energii nie jest wszystkim. To za mało. Tak jak daje się zaobserwować na polskich forach emocjonalne opinie antyrosyjskie, tak samo nie brakuje antyukraińskich. Skierowanie gniewu, pogardy czy złośliwej satysfakcji przeciw Ukraińcom jest takim samym błędem. Wypada ich zrozumieć, ich trud położenia i zdezorientowanie wynikłe z wielu czynników. Ukraińcy są naszymi Braćmi tak samo jak Rosjanie, Serbowie, Chorwaci i inni. Są na tej ziemi od tysięcy lat i włożyli wiele energii w jej słowiański charakter. Wszyscy jesteśmy Rusami, Lechitami, Sarmatami, Słowianami, zachowując różnice potencjałów osadniczych - co jednak nigdy nie miało nas poróżniać, tylko w doskonałości uzupełniać współpracę i kreację. 

    Ukraińcy kochają swoją ziemię i swoje prawa. Ich niedola obecnego położenia wynika z braku orientacji (i koordynowanych działań), że ich kraj jest pod kontrolą Chazarów. Zaowocowało to wieloma zabójstwami, terrorem na odważnych Ukraińcach o wolnym i zdrowym rozumie, i na ludności rosyjskiej. Zaowocowało to też przygotowaniami do sprowokowania wojny z Rosją. Cel jest stary jak nasz świat - Wielka, Zjednoczona Słowiańszczyzna jest siłą zdolną odeprzeć każde zło tego wszechświata - czy to demoniczne czy najwymyślniejsze technologicznie. Rozbita i walcząca bratobójczo Słowiańszczyzna czyni dramatycznie odwrotny efekt: jest to kompletne rozbrojenie Ziemi i bezbronne otwarcie jej bram dla wszelkich intruzów. 

    Kiedy zatem serce ściska nam to, co dzieje się na Ukrainie, pamiętajmy, że wojsko rosyjskie weszło tam na skutek knowań chazarskich. Co więcej: rosyjskie dowództwo i rząd opracowali szereg wariantów mających prewencyjnie sabotować wszelkie kolejne próby wzniecenia wojny i wciągania do niej kolejnych narodów. Oczywiście tu znowu musimy zaznaczyć święte ustalenia Słowian. Wojna nigdy nie jest dobra. Wojna zawsze przynosi ofiary i traumy. Za wojną zawsze stoją demony i ruina potencjałów. Pozostaje to na linii karmicznej między Ukrainą i Rosja, gdy tymczasem rolą wszelkich innych narodów Słowian jest harmonizowanie żywiołu poprzez błogosławieństwa, rytuały i mediacje dyplomatyczne - a nie zasilanie jednej strony przy okazaniu odrzucenia i wzgardy drugiej. 

    Kochamy Rosjan - mamy to w zapisane w głębinach serca - ale może nie wszyscy pamiętamy, że kochamy też innych Słowian, w tym Ukraińców, pomiędzy którymi żyją potomkowie Lechickich Rodów, i jak inni mierzą się z komplikacjami obecnego położenia. Jeśli wypominamy Wołyń, to przypomnijmy i Katyń. Ale przypomnijmy też i Rewolucję Październikową. I - wojny jugosłowiańskie. Wszędzie tam miał miejsce holokaust Słowian, Braci, Sióstr, za czym stał prawdziwy, ukryty przeciwnik, który wyparł się Stwórcy i jego praw i podpisał wyroki na jego Dzieci. Wszędzie tam niszczono potencjały w rzeczy samej wspólne - i wszędzie tam swój rytuał krwi uprawiali Chazarowie. Nikt nie powie, że nie ma czego wybaczać, nikt nie powie, że będzie to łatwe. Ale czy jest inna droga dla zjednoczonych Słowian? Jaka? Naprawdę ktoś wyobraża sobie odbudowę silnej, zdrowej, zjednoczonej Słowiańszczyzny po upokorzeniu, straumatyzowaniu i odrzuceniu spadkobierców Rusi Kijowskiej?

    Poznaliśmy Ukraińców, pracujemy z nimi. Okazali się w większości podobni nam - życzliwi, uprzejmi, pracowici i zatroskani o status Rodziny. Wielu objawiło otwarty umysł, a nawet świadomość chazarskich rządów w Ojczyźnie i degradacji tejże. Historia, owszem, zapisała się krwawo, a nam w sercu żal za straty, i któż nie śni Lwowa z lat 30?... Jednak historię układali obcy, a bratobójcza walka okazała się tragicznie skutecznym lepem, który pochłonął wiele i na długo. Dziś nastąpiło oświecenie i wszyscy zyskaliśmy unikalne szanse na zakończenie niedorzecznych wojen, pozbycie się wrogów i odbudowę wspólnego Domu. Przy tym jednak ważne jest trzymanie się Wed i praw rodzimych. A te - nie tylko wykluczają krzywdzenie bratnich Rodów i Narodów, ale też brak życzliwości i szacunku dla ich wolnej woli. A tym jest na przykład wyrokowanie, że Ukraińcy nie są państwem i nie mają do tego prawa. Według kogo? Masońskich instytucji? Słowianie czynią wedle praw boskich, a nie babilońskich. Trzeba w końcu zrozumieć, że jeśli Ślązacy czy Kaszubi uparliby się na niepodległą państwowość, bo taką obraliby sobie ewolucję - to nie tylko żadnym innym Słowianom nie wypadałoby ich szykanować czy wręcz groźbą lub siłą utrzymać we wspólnych granicach (przykład: Katalonia). Ze słowiańska możliwa jest tylko jedna reakcja: życzliwa akceptacja, nawet jeśli niewesoła.

    Zjednoczenie Rodów i Narodów jest dla nas najlepszą gwarancją rozkwitu i nietykalności - lecz tylko jeśli osiągnięte powszechną wolną wolą, zgodą i entuzjazmem.

    Wojny chcą tylko demony i ludzie niezrównoważeni. Podstawą decyzyjności wolnego człowieka jest zrównoważenie. 

    Co nam Lachom pozostaje w tak zawiłych okolicznościach?

    - nie nazywać w ogóle konfliktu wojną. Ile razy wypowiemy to słowo, lub wchłoniemy je z mediów, zasilimy energią urzeczywistnienie wojny. Prawdziwej i szerokiej. Satanistyczne programy są tak wyrafinowane, że potrafią masy ludzkie nie tylko nastawić na wojnę jako nieuniknioną - ale wręcz na przywoływanie jej oczekiwaniem (w zasadach kreacji jest to tożsame z pragnieniem). W roku 1939 wielu ludzi przywitało wybuch wojny z entuzjazmem - ponieważ nieomal wszyscy widzieli się w niej zwycięzcami...

    - nie osądzajmy pochopnie i nie ingerujmy, bo nie mamy do tego prawa ani wyczucia z tak ograniczoną perspektywą wielu naszych Rodaków. Ta trudna sprawa dzieje się między Rosjanami i Ukraińcami - wszelkie przyczyny, zaszłości, zależności, straty, krzywdy, traumy, prawa i należności będą oni rozstrzygać między sobą bez walki, i to niedługo.

    - nie popierajmy jednej strony, jednocześnie złorzecząc drugiej. Wszyscy jesteśmy Braćmi i Siostrami, wmanewrowanymi w diabelską grę samozniszczenia. Polacy, Ukraińcy, Rosjanie - wszyscy chcemy siadać pod lipami i brzozami, spacerować z dziećmi, realizować swoje projekty, kochać, żyć.

    - błogosławmy Rosjanom, aby zachowali umiar, empatię i wyczucie i nie pozwolili się wciągać w zatracenie w niszczeniu i traumatyzowaniu zdezorientowanych Braci - bo nie po to tam są

    - błogosławmy Ukraińcom, aby zachowali równowagę i życie, i utrzymali w sercu linę łączącą ich z Rosjanami i z innymi Słowianami. Mogą to uczynić i uczynią to.

    - błogosławmy wszystkim Narodom Słowian, aby przejrzeli, poczuli sercem i wybrali drogę do jedności

    - wspierajmy przynajmniej duchowo wszelkich napotkanych Ukraińców, bo międzysłowiańska pomoc to i powinność, i pokarm dla duszy

    - nie dajmy się naszym własnym magistratom ogłupić, zacietrzewić i przepędzić o jeden most za daleko. Pozostając w niewiedzy, dajemy sobie odebrać jedną z najcenniejszych cnót Słowian - zrównoważenie.

    Zrównoważenie odpiera okultyzm.  

    Wojna nie jest już Lachom pisana. Owszem, była, ale odrzuciliśmy ten zapis. Dziś doświadczenie każdego Narodu jest odbiciem jego poziomu duchowego i osiągniętego pułapu transformacji. Dlatego tak różne są przejawy procesowe w Polsce i na przykład we Francji. Wojna nie jest nam już pisana.

    Lach do Lacha. Słowianie do Słowian.

    Czcibor i Dobromiła