Marsz bez Niepodległości, ale przeciw Chazarom

     Od powrotu z irlandzkiej Wyspy miałem dwa pragnienia, aby przeżyć z Braćmi i Siostrami moimi potężną duchem i energią demonstrację wspólnoty. Wspólnoty w świecie niespotykanej, której wyjątkowość dają aryjskie geny i dusze umiłowane w wolności doświadczania.
     11 listopada spełniłem marzenie pierwsze - 1 sierpnia w przyszłym roku może uda się z tym drugim.
     Już na dworcu kolejowym, czekając na pociąg, poczułem wyjątkowość chwili. W hali i na peronie pojawili się ludzie z flagami i opaskami, czasem w patriotycznej odzieży. Porozumienie od pierwszej chwili.
     Przypomniała mi się jedna z historii o Conanie, spisana przez któregoś z udanych następców Roberta Howarda, gdzie zmobilizowani na pole walki Cymeryjczycy ściągali z różnych stron i klanów, by w niesłychanie rzadkim spotkaniu, rodów pokrewnych, ale i bardzo obyczajami różnych, wspólnie odeprzeć wroga. Ta scena zrobiła na mnie wrażenie i utkwiła w wyobraźni trwale.
     Teraz też ściągaliśmy tam, gdzie przyszło zademonstrować wspólnotę patriotycznych serc i - siłę Narodu niezłomnego - wszystkim obserwatorom... Czyli całej planecie.
     Liczba ludzi tak spontanicznie zebrana i umownie tylko zsynchronizowana nie może gwarantować stabilności czy harmonii, której spodziewałbym się w marszu Lechitów pod Kołowrotem. Byłby to bowiem marsz ludzi bardzo świadomych, których pokazowi jedności i mocy nie towarzyszyłaby potrzeba żadnych okrzyków. Prawdziwa siła nie potrzebuje do demonstracji hałasu i impulsywności.

     Do tego jednak zmierzamy w mozolnym acz niepowstrzymanym trudzie zrzucania kajdan z umysłów.
     Póki co w Marszu połączyli swój patriotyzm Polacy różnej świadomości. Okrzyki inicjowali często ludzie podpici - a przecież alkohol nie podkreśli ani rangi uroczystości ojczystej, ani osobistej aury i siły. Okrzyki ''Polska tylko katolicka'' były oczywistym wyrazem wciąż powszechnego utrzymania wielu z naszych Sióstr i Braci w niewoli umysłowej i w gruncie rzeczy każdej innej - gdy przecież samo poczucie życzliwości i wspólnoty z Rodakami powinno od takich okrzyków wstrzymywać.
     Oddawanie energii dla watykańskiego okupanta, rabusia i zabójcy jest tylko smętnym dowodem niepojmowania rzeczywistości i spowalnia odbudowę potęgi Narodu.
     Gdyby nawet zaś katolicyzm nie był tym, czym jest - to jest narzędziem obcym, antysłowiańskim i antyludzkim, to i tak rozum i czyste serce muszą jasno powiedzieć, że religia powinna być demonstracją tylko na polu osobistym, nigdy narodowym. Bo Naród to genami, duszami i wspólnymi interesami połączone Rody na jednym terytorium, zaś religie, wierzenia, poglądy to sprawy prywatne każdej osobnej duszy.
     Jeszcze przed startem Marszu zauważyłem ciekawy i przełomowy transparent: BOŻE MIEJ MIŁOSIERDZIE NAD NAMI GRZESZNYMI I ZATRZYMAJ CHEMTRAILS.
     Oczywiście Stwórca nie wstrzyma niczego takiego, tak jak nie wstrzymał żadnych holokaustów, inwazji i egzekucji, i gdyby zamiast słów Boże, zatrzymaj, byłyby Bracia i Siostry, zatrzymajmy, byłby to przekaz kompletny.
     Mimo to trzeba przyznać, że jeśli w środowisku katolickim jest już zauważony akt depopulacji poprzez chemtrails, to jest to kolejny, świetny i obiecujący akt pobudki i przełomu.
     Ponieważ już kilka minut po wymarszu zgubiłem moich towarzyszy, mogłem swobodniej przemieszczać się między Rodakami i poszerzyć spektrum obserwacji. Szedłem zatem z rodzinami, dziećmi, chwatami z Augustowa, ludźmi starszymi, a pod koniec tuż przy grupie jakiejś ''maryjnej'', śpiewającej smutno i uwalniającej energię niestety po próżnicy, mimo dobrych intencji.
     Rozczulające były pozdrowienia warszawiaków z balkonów, w tym osób starszych, które mają w sobie aurę pięknego patriotyzmu ''przedwojennego''.
     Nie zauważyłem żadnych incydentów. Nawet odpalający race ostrzegali ludzi, że to zrobią i czekali na rozstąpienie. Jestem natomiast przeciwnikiem petard, które wnoszą tylko niepokój, zwłaszcza dla dzieci i kobiet. To powinno zniknąć jako wyraz głupoty i chuliganerii.
     Dopiero po powrocie usłyszałem o spaleniu flagi unijnej. Nie mając nic konkretnego przeciw maszerującym zrobiono aferę ze spalenia materii całkowicie nam obcej. Jest wolność słowa i przekazu? Jest. Jest Unia projektem masonów przeciw wolności, utrzymującym nasze zarobki na poziomie półniewolniczym i generującym zniewolenie i demoralizację? Jest. Tyle ode mnie nad tą spaloną flagą masonów.
     Marsz dał odczuć kilka spraw. Że wciąż jeszcze z wyrachowaniem zmanipulowany Naród jest podzielony ściśle wobec swej podatności na tę manipulację.
     Że w Marszu sporo było symboli i mantr wspierających śmiertelnego wroga Słowian.
     Ale też - że miłość do Ojczyzny i poczucie więzi z jej ziemiami i z ich mieszkańcami jest silniejsze niż ten wróg by chciał.
     Że pokazaliśmy znowu, i jeszcze liczniej, i mocniej, odwagę i siłę dla spraw Kraju.
     Nikt tego nie przeoczył.

     Prawda jest taka, że wśród uczestników wciąż wielu wierzyło w niepodległość stuletnią i ją celebrowało. Gdy tymczasem rozum powinien powiedzieć, że Ojczyzna wypchana obcym wojskiem i obcym rządem, i manipulującymi mediami, i aparatami depopulacji, i urzędami targowicy, i sądami żałośnie antynarodowymi - niepodległa nie jest.
     Można dyskutować, kiedy niepodległość, Bracia i Siostry lechickie, utraciliśmy. Bo w istocie po kawałku - w 1989... 1939... 1772...
     Uważam, że straciliśmy niepodległość nade wszystko i z dramatyczną konsekwencją w chwili, w której omamiona władza lechicka ściągnęła na nasze ziemie watykańską administrację, jej fałszywe dzieje świata i fałszywe cele istnienia, a nade wszystko zasady życia rabujące umysł i duszę Słowian z odwagi i wolności myślenia i doświadczania.
     Gdy więc wołają Rodacy o Polsce tylko katolickiej, szkodzą i sobie samym, i Odrodzeniu... lecz szczęśliwie tylko jeszcze chwilowo.
     Jest jeszcze jedna prawda o Marszu i najważniejsza. To nie był w istocie Marsz ku uczczeniu niepodległości nieposiadanej, lecz - pokaz uparcie i niezmiennie wolnych lechickich dusz. 
     Był to pokaz tego, że dusz tych i ich światła nie da się unicestwić.
     W tym Marszu zatem wszyscy, świadomie lub nieświadomie, szliśmy przeciwko rabusiom tej wolności: przeciwko Chazarom, masonom, iluminatom i wszelkim wrogim nam siłom.
     Oczami skierowanymi w przyszłość bliską widzę Marsz o mocy niezwykle potężnej: marsz Rodaków świadomych, wolnych, silnych i promiennych, idących pod zdrową energią symboli Słowian. Bez okrzyków i trunków, nawet bez rac. Prawdziwa siła emanuje z ludzi połączonych w harmonii i wyciszeniu.
     Niech tak się stanie.
     Czcibor